Znów coś na temat różnicy między czeskim i słowackim.

Kto się chce skupiać na udoskonalaniu swojego poprawnego czeskiego i nie zawracać sobie głowę słowackim, tego proszę nie kontynuować w czytaniu tego postu.

Pozostałych, zwłaszcza tych, którzy chcą komunikować nie tylko z Czechami, ale też z Słowakami, i potrzebują więc Słowakom rozumieć, zapraszam dalej – jednak na ich własną odpowiedzialność :)



Dla osoby, która rozumie po czesku, może być mylący kształt słowackich czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej, znaczy w kształcie "ja".
W kombinacji z kształtem w liczbie mnogej, znaczy w kształcie "my" w potocznym języku czeskim.



ja / já:

piszę PL
=
píšu CS (nieformalnie),
píši CS (formalnie)
=
píšem SK



my:

piszemy PL
=
píšeme CS (poprawnie),
píšem CS (potocznie)
=
píšeme SK





Więc tu mamy tą zdradę:

píšem SK = (ja) piszę PL

vs.

píšem CS potocznie = (my) piszemy PL





Działa to tak samo i dla aspektu niedokonananego w czasie terazniejszym,
i dla różnych kształtów z przedrostkami aspektu dokonanego w czasie przyszłym:

CS:
(já) píšu; (já) napíšu, (já) dopíšu
vs.
(my) píšem(e); (my) napíšem(e), (my) dopíšem(e)

SK:
(já) píšem; (já) napíšem, (já) dopíšem
vs.
(my) píšeme; (my) napíšeme, (my) dopíšeme




Jeżeli więc ktoś używa język słowacki w pracy (chociaż pasywnie), to trzeba dobrze uważać, kto co (z)robi i co kogo dotyczy :)
Ew. ktoś będzie zakladał, że jutro do pracy przyjdą dwa Słowacy, jednak przyjdzie tylko jeden.


(my) přijdeme CS
(my) přijdem CS (potocznie),
(my) [přídem] CS (potocznie ustnie)
=
(my) przyjdziemy PL

vs SK:

(ja) prídem SK
=
(ja) przyjdę PL


Ew. się Słowacki kolega pochwali, co dostanie, i na pierwszy rzut oka to będzie wygłądało, że to dostaną wszystcy.
Jednak jeżeli Słowak mówi w ten sposob o pracy do zrobienia, to jest spora szansa, że to ma zamiar zrobić sam :)






Tak, znów jesteśmy u tego, że czeski język, to w praktyce przynajmniej dwie gramatyki – poprawna i potoczna.
Nie mówiąc teraz o regionalnych wpływach :)