Co je to víra?
Lekcja Religii po czesku
25. 7. 2016
Lekcja Religii
[Andrzej Sikorowski]
Nie brakuje mi siły do tańca
I szalone pomysły mam w głowie
I w kieszeni nie noszę różańca
Chociaż róże uwielbiam - nie powiem
Nie brakuje mi wiatru we włosach
I słownictwo przeważnie mam szewskie
Ale przecież docenią niebiosa
Jeśli chociaż są trochę niebieskie
Że choć zapomniał dawno świat
Na czym polega słowo brat
To ja pamiętam
I jeśli nawet licho śpi
To zawsze mu otworzę drzwi
Nie tylko w święta
Bo choć zwariował dawno świat
I coraz częściej bratu brat
Szykuje kulę
To w moim oknie płomień drży
I ściganego u swych drzwi
Zawsze przytulę
Kaznodziejów omijam z daleka
Choć w kościołach oglądam obrazy
Cenię talent i mądrość człowieka
I nie ufam facetom bez skazy
Bo religia rumiany kolego
To nie taca i rewia pacierzy
To jest wiara w każdego bliźniego
I nadzieja, że on też tak wierzy
Lekcja Religii – polský originál
Co je to víra?
[Martin Adámek]
Umím být jak neřízená střela,
nerozvážně podtrhnu si židli,
můj příchod je jako výstřel z děla,
a po kapsách nenosívám Bibli.
Z mých nápadů občas lidi zebe,
a nežli světec, jsem spíše světský.
Ale stejně ocením i nebe,
vždyť pod ním je i všední svět hezký.
Ač vzplanula strachu vatra,
kdekdo v hněvu nezná bratra,
já znám se k němu.
Jestli ztrápen ve mě věře
zaťuká na moje dveře,
dovnitř ho vemu.
Ač se dávno zbláznil svět,
jeden druhému nedá květ;
to už spíš kulku.
V mém okně se stále svítí,
pro promoklého kromě kvítí
snad najdu i deku.
Neposlouchám monopol na spásu,
vážím si těch, kdo umí cos dělat.
V kostelech ctím umění a krásu.
Nevěřím těm bez viny a bez vad.
Protože víra, to není Mekka,
to není svěcená voda u dveří,
to je víra v každého člověka,
a naděje, že on též mi (u)věří.
(Doslovný překlad polského názvu
by byl "Hodina náboženství",
ale to by pro české publikum bylo příliš děsivé,
ba až zavádějící.)